Στέλιος Νικ.Γαβαλάς Stelios Nik.Gavalas

Σαν μπορέσεις να σκεφτείς "έξω απ το κουτί" θα δεις συντηρητικούς αριστερούς, προοδευτικούς δεξιούς, στις αλλαγές φοβισμένους, στενόμυαλους, έρποντες καιροσκόπους. Θα δεις ανάγκες & ευκαιρίες.
Το αληθινά καινούργιο χωρεί λάθη, όμως θέλει φαντασία και κόπο.H εξέλιξη είναι δύσκολη γέννα,θέλει επιμονή, προσήλωση στο στόχο.
Τίποτα μαγικότερο της ηδονής, της σύνθεσης της δημιουργίας, της γλύκας, της μυρωδιάς του νέου. Την άνοιξη της ελπίδας .

7 Σεπ 2010

Με αφορμή τo "Γάλα" του Β. Κατσικονούρη από το Θίασο της Βαγενά

Ο Βασ.Κατσικονούρης περιγράφει στο έργο του την οδύσσεια και τα μαράζια του σύγχρονου καταφρονεμένου του οικονομικού μετανάστη του 21ου αι.
Το έργο μέσα από τις εξαιρετικές ερμηνείες του θιάσου και της σκηνοθεσίας της Α. Βαγενά, βαράει αλλεπάλληλες γροθιές στο στομάχι του συντηριτικού και φοβισμένου στις αλλαγές, Έλληνα μικροαστού.
Με έκανε ν΄ αναρωτηθώ βέβαια,πότε το δικό μου στομάχι μου έσφιξε περισσότερο.
Σπαράσσοντας η μάνα για το άρρωστο παιδί της; ή
Με το γεμάτο ανασφάλεια και φόβο βλέμμα του ξεριζωμένου λαθρομετανάστη από την Οσετία που του έκαψαν τα πάντα; ή
Με τη μωλωπισμένη από το ξύλο πουτάνα στο Korgan της Σιβηρίας να προσφέρει τραυλίζοντας τη βίζιτα;
Με τα ισόκαιρα της κόρης μου 16χρονα τότε κοριτσάκια αχθοφόρους που εκλιπαρούσαν σπαρακτικά να κουβαλήσουν τις αποσκευές μας στο Κονταρί (σύνορα Νεπάλ-Θιβέτ); ή
Με τα ζητιανάκια του Καΐρου ή της Καλκούτας ; ή
Με τους άστεγους, ξεχασμένους από το θεό, στο ψόφο του βοριά, στα Παριζιάνικα κεντρικά guartier; ή
Με τους πρεζάκηδες της Σολωμού ή της Ομόνοιας στην Αθήνα;
Σε ένα κόσμο που πίσω από επίπλαστες καταναλωτικές ευημερίες, παράγει ακατάπαυτα πόνο.
Πόνο που αν δεν τρομάξεις και κλείσεις τα μάτια σου ή κλειδώσεις τη ψυχή σου, μπορείς να ελπίζεις πως οι δικές σου εικόνες είναι πιο αληθινές και πληρέστερες.
Να σ΄ οδηγούν να αγωνίζεσαι στο πλευρό της ουσίας των πραγμάτων, ν' απορρίπτεις τα ''προϊόντα'' που σου πιπιλίζουν το νου να καταναλώσεις και να γυρεύεις ... τα αγαθά στη ζωή .
Κυνηγήστε τη παράσταση μόλις που προλαβαίνετε. Αξίζει!!!

Υ.Γ
Η Αννα Βαγενά στο πρόλογό της μας ευχαρίστησε που επιλέξαμε αυτή, το θίασο της και το καλό θέατρο που χωρίς τηλεοπτικούς αστέρες παλεύει να προβληματίσει .
Η κόρη μου η Εμμανουέλα μου υπενθύμισε πως οι περί εαυτών κρίσεις περισσεύουν, είναι προτιμότερο να αφήνονται στο θεατή,ο οποίος θα απορρίψει τα σκουπίδια και θα ξεχωρίσει τα διαμάντια. Ας τον αφήσουνε ήσυχο να διαλέξει. Όλοι

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου