Η Ακαδημία των Vi Vi

Τι είναι η Ακαδημία των ViVi; 

( Συχνή ερώτηση όταν δίνω τη διεύθυνσή μου στο Ρέθυμνο )

Είναι η ονομασία της αρχής του επαρχιακού δρόμου Ρεθύμνου-Χρωμοναστηρίου στον οικισμό Αγία Πελαγία νότια των Μυσσιρίων στο Ανατολικό Ρέθυμνο.

Προσπαθώντας να προσεγγίσω την ιστορία ως μη ειδικός απλά αναφέρω:l

Ακαδημία των ViVi (Vie Vivere στα ιταλικά Τρόπος ζωής ) ή Ακαδημία των «Ζωντανών» είναι ένωση διανοουμένων ευγενών και αστών του Ρεθύμνου την περίοδο της Ενετοκρατίας        (13^ος αι -17^ος αι) .

Συγκεκριμένα την περίοδο της ακμής από τον 16^ο αι έως το 1669, χρονιά άλωσης του  Χάνδακα, σημερινού Ηρακλείου, από τους Οθωμανούς.

Χαρακτηριστικά μέλη οι Κωνσταντίνος Τζάνες Μπουνιαλής αγιογράφος (από τους κορυφαίους της Κρητικής Σχολής ) , ο αδελφός του Μαρίνος Τζάνες Μπουνιαλής, ποιητής, συγγραφέας του «Κρητικού Πολέμου»  

Σχετικές Αναφορές :

«…Επίκεντρο της πνευματικής ζωής στην Κρήτη αποτέλεσαν οι «Ακαδημίες» που ίδρυσαν οι διανοούμενοι των τάξεων των αστών και των ευγενών. Τα μέλη των Ακαδημιών οργάνωναν συγκεντρώσεις, στις οποίες απαγγέλλονταν τα ποιήματά τους ή ανεβάζονταν θεατρικές παραστάσεις. Από τις πιο γνωστές ήταν η Ακαδημία των Vivi στο Ρέθυμνο, των Stravaganti στο Ηράκλειο και των Sterili στα Χανιά. Κύριο χαρακτηριστικό αυτής της ακμάζουσας περιόδου αποτέλεσε η ανάπτυξη του θεατρικού λόγου: τα περισσότερα έργα είναι δραματικά, με εξαιρέσεις τον Ερωτόκριτο του Βιτσέντζου Κορνάρου, που αποτελεί έμμετρη μυθιστορία και τη Βοσκοπούλα, που είναι ποιμενικό ειδύλλιο. Τα έργα αυτά ακολουθούσαν κυρίως τα ιταλικά πρότυπα, με αρκετή όμως ελευθερία στη διασκευή. Το θέατρο ήταν το λογοτεχνικό είδος που διέθετε τον μεγαλύτερο αριθμό έργων στην περίοδο της ακμής…»

Διαβάστε περισσότερα Wikipedia   «Κρητικό Θέατρο»

«…Η περίοδος της ακμής της Κρητικής λογοτεχνίας τοποθετείται στα τέλη του 16ου αι. μέχρι την κατάκτηση της Κρήτης από τους Οθωμανούς, το 1669. Η πλούσια λογοτεχνική παραγωγή σχετίζεται άμεσα με την κοινωνική, οικονομική και πνευματική άνθηση που σημειώθηκε στο νησί κατά τα τέλη του 16ου αι., όταν έπαψαν οι Οθωμανικές εισβολές και τα επαναστατικά κινήματα των κατοίκων. Παράλληλα, η σταδιακή παρακμή του φεουδαρχικού συστήματος και η οικονομική ανάπτυξη της αστικής τάξης διευκόλυναν την πνευματική εξέλιξη και την δημιουργία αξιόλογης πνευματικής κίνησης. Επίκεντρο της πνευματικής ζωής ήταν οι «Ακαδημίες» που ίδρυαν διανοούμενοι που προέρχονταν από τις τάξεις των αστών ή των ευγενών. Τα μέλη των Ακαδημιών οργάνωναν συγκεντρώσεις στις οποίες απαγγέλλονταν τα ποιήματά τους ή ανεβάζονταν θεατρικές παραστάσεις. Οι συγγραφείς, τα έργα των οποίων σώζονται, ήταν μέλη ανώτερων τάξεων, είχαν μεγάλη μόρφωση και παρακολουθούσαν τις λογοτεχνικές εξελίξεις της Ιταλίας…»

Διαβάστε περισσότερα  Wikipedia “Κρητική λογοτεχνία της Βενετοκρατίας”

Αντιπεριφερειάρχης με ‘’δόσεις’’ … για τους ‘’μικρούς’’μας φίλους

Σχολιαζόμενο άρθρο : http://www.patris.gr/articles/190812/124297

Στις 12 Νοεμ 2010 άρθρο του Δημ. Μπογδανίδη της εφημ. Πατρίς του Ηρακλείου με τίτλο ‘’Πονοκέφαλος για Αρναουτάκη-Κουράκη η κατανομή των πολιτικών αξιωμάτων’’ μεταξύ άλλων μετέφερε μια πιθανή κατανομή των θέσεων ευθύνης εκτός των εκλεγμένων γεωγρ. αντιπεριφερειαρχών.

Για τη θέση του προέδρου του περιφ. συμβουλίου φέρεται ως φαβορί ο Κος Σαρρής πρώην υπουργός από το Ηράκλειο.

Για τις τρεις θέσεις  ‘’κλειδιά’’ θεματικών αντιπεριφερειαρχών φέρονταν στις προθέσεις του Κου Αρναουτάκη :

<< …Μαζί με τους κ. Κουκιαδάκη, Καστρινάκη, Λιονή και Βουλγαράκη θα τοποθετηθούν ακόμη τρεις ‘θεματικοί” αντιπεριφερειάρχες. Σίγουρα ο ένας θα είναι από το Ηράκλειο, ο άλλος από τα Χανιά και μάλλον κυκλικά ένας από Λασίθι-Ρέθυμνο. Επίσης θεωρείται βέβαιο ότι ο πρόεδρος θα είναι από το Ηράκλειο για να είναι κοντά με τον περιφερειάρχη.>>

Οι θέσεις των θεματικών αντιπεριφερειαρχών μαζί με το χαρτοφυλάκιο που τις συνοδεύει πρέπει να θεωρούνται και οι θέσεις κλειδιά για την ανάπτυξη στο νέο ‘’Καλλικρατικό τοπίο ‘’

Όπως το άρθρο αναφέρει ( και μάλλον όχι τυχαία) μία θέση περισσεύει για τους  ασθενείς της ανάπτυξης στη Κρήτη Ρέθυμνο και Λασίθι  την οποία θα κατέχουν … εκ περιτροπής στη λογική  <<… δώσε μου και μένα θείο το τόπι να παίξω λίγο.>>

Θα προτρέξει  κάποιος να επισημάνει << Πού είναι το πρόβλημα ; Πληθυσμιακά Ηράκλειο και Χανιά υπερτερούν σημαντικά έναντι Ρεθύμνου και Λασιθίου >>

Ξεχνούν όμως ότι :

• Ο ‘’Καλλικράτης’’ είναι σχέδιο διοικητικής δομής και οργάνωσης για την ισόρροπη περιφερειακή ανάπτυξη, εντοπισμό των ανισορροπιών-ανισοτήτων που χρόνια συμβολίζουν προκλητικά Ρέθυμνο και Λασίθι .
• Ανισορροπίες και αναπτυξιακές υστερήσεις δημιουργήθηκαν, μεθοδευόμενες συστηματικά από την συνθλιπτική αδιφαγεία  των πόρων κυρίως της περιοχής του Ηρακλείου αλλά και των Χανίων.
• Το στοίχημα της ανάπτυξής της ενιαίας Κρήτης, η από χρόνια δηλούμενη αλλά ποτέ υλοποιούμενη έννοια του συνκρητισμού, δεν υπηρετούνται από το προκλητικό μάζεμα θεσμών, εξουσιών, σχεδιασμού, πόρων από Ηράκλειο και Χανιά.
• Η Κρήτη αν θέλουμε να την βλέπουμε στη σωστή της διάσταση, όπως τη βλέπουν και αντιλαμβάνονται οι ξένοι από τους οποίους προσδοκούμε πόρους για ανάπτυξη ( ΕΣΠΑ κα) αλλά και άμεσο εισόδημα (Τουρισμός, εξαγωγές αγρ. προιόντων κα ) δεν μπορεί να εκσυγχρονίζεται με φαινόμενα γιγαντισμού μικρών γεωγραφικών περιοχών ( πχ Δήμος Ηρακλείου ) και η υπόλοιπη περιφέρεια να βυθίζεται στην υπανάπτυξη ή τη παρακμή.

Οι τρεις θεματικές θέσεις αντιπεριφερειαρχών  πρέπει να κατανεμηθούν στις τρεις ενότητες Χανίων, Ρεθύμνης, Λασιθίου αντίστοιχα. Ο περιφερειάρχης  είναι από το Ηράκλειο και κατά πως φαίνεται και ο πρόεδρος του Περιφ. Συμβουλίου.

Η παραπάνω πρόταση είναι αυτονόητη και δεν χρειάζεται για να τεκμηριωθεί καμιά  περισπούδαστη επιχειρηματολογία ή διατύπωση σοφισμάτων και λεκτικών ελιγμών.

Ποιοι ικανότεροι να ενσκήψουν στα προβλήματα Ρεθύμνου και Λασιθίου από αυτούς που μεγάλωσαν ζώντας και βιώνοντας αυτά.

Οι  Κρητικοί εμπιστεύτηκαν στον Κο Αρναουτάκη και την ομάδα του, την υπόθεση του νησιού για τα επόμενα 4 χρόνια .

Ελπίζω εκείνος αλλά και οι εκλεγμένοι συνεργάτες του να μην υποκύψουν σε κανενός είδους τοπικές, κομματικές πειθαρχίες ή λογικές και να συνθέσουν μαζί με τους υπόλοιπους εκλεγμένους στο περιφ. Συμβούλιο, συλλογικές πολιτικές, στρατηγικές  ανάπτυξης ΟΛΟΚΛΗΡΗΣ  της Κρήτης.

Ρέθυμνο 24 Νοε 2010

Στέλιος Νικ. Γαβαλάς

Σύμβουλος Επιχειρήσεων

www.steliosnikgavalas.blogspot.com       

Κοινωνική δικτύωση ή δίκτυο μοναχικών ;;;

Steliosnikgavalas@blogspot.com

The Social Network 

Σκηνοθεσία Ντέιβιντ Φίντσερ ,σενάριο Άαρον Σόρκιν

Ηθοποιοί: Τζέσε Άιζενμπεργκ, Άντριου Γκάρφιλντ, Τζάστιν Τίμπερλεϊκ

Η αλλιώς η ιστορία ενός ιδιοφιούς πρωτοετή σπουδαστή του Harvard University του Μαρκ Ζούκερμπεργκ και η είσοδος του στο club των ...δισεκατομυριούχων.

Από τη σύλληψη της ιδέας το 2004 ενός το δυνατόν ευρύτερου κοινωνικού δικτύου,η κατασκευή,τα προβλήματα ,η καταξίωση, οι μάχες με τους δελφίνους, στο Facebook του σήμερα των 500 εκατομυρίων χρηστών παγκοσμίως και των 27 δισ δολαρίων.

Η δημιουργία μιας δυκτιακής καινοτομίας, η μετατροπή της σε ποθητό εργαλείο αναγνωρισιμότητας, απόκτησης χρήματος και εξουσίας, η μετεξέλιξή της σε κοινωνικό φαινόμενο αποδοχής και χρήσης.

Ο κώδικας του κυνισμού των ανθρώπων μιας γενιάς που θεοποιεί την εικόνα, θύμα στη μόδα, βολεύεται ναρκισσιστικά πίσω από την οθόνη, κρυμένη ή απομακρυσμένη ή ελεγχόμενα εκτεθειμένη στούς ''κινδύνους''και τα προβλήματα των δια ζώσης επαφών.

Μέσα από την πλοκή της ακρόασης των εναγόντων,καθώς και του ιδίου του εναγόμενου για την πατρότητα της ιδέας του Facebook στο Αμερικάνικο Ομοσπονδιακό Δικαστήριο ξετυλίγονται παρενθετικά τα ιστορικά γεγονότα όλης της υπόθεσης.

Η ταχύτητα και γρήγορη εξέλιξη της ταινίας ξεδιπλώνει το χαρακτήρα του Μάρκ Ζούκερμπεργκ των συνεργατών,συνεταίρων και δελφίνων διεκδικητών,αντιδίκων αλλά και των κυρίαρχων αντιλήψεων,στερεότυπων,αξιών της σύγχρονης αμερικάνικης και όχι μόνο κοινωνίας.

Η ταινία ξεκινά παρουσιάζοντας τον ατιμέλητο άτσαλο,αμάθητο και αμήχανο Μάρκ, μπροστά στη θέα ενός κοριτσιού στο πρώτο ραντεβού τους, όπου βιώνει την αναπόφευκτη απόριψή του, ξαναρίχνοντάς τον πανικόβλητο στη μοναξιά του.

Η ταινία κλείνει με το Μάρκ στο απόγειο της δόξας του, να κάνει επίμονα ''refrech'' στο ''profil'' του ίδιου κοριτσιού εκληπαρώντας να τον κάνει ''ADD''

Η ταινία αξίζει την προσοχή σας..

ΥΓ : Ως ένας εκ των 500 εκατομυρίων,όψιμος χρήστης του Facebook, ''έφτιαξα προφίλ'' σε αυτό για τη δυνατότητα παροχής, ανάρτησης ταξιδιωτικών φωτογραφιών κατόπιν παρότρυνσης κάποιων που με κριτίκαραν, πως τις κρατώ γιά τον εαυτό μου.

Εχω πιάσει τον εαυτό μου να πλανιέται για ώρες ως συνδεδεμένος χρήστης, κι ας ανήκω σε μιά γενιά που γαλουχήθηκε στο να συναντά, αγκίζει, αισθάνεται, νιώθει, μοιράζεται, επικοινωνεί πρόσωπο με πρόσωπο.

Και δεν είμαι ο μόνος που έχω υποκύψει σ αυτό το νέο εθιστικό και μοναχικό παιχνίδι, παρακολουθώντας αντίστοιχα, τους συνδεδεμένους χρήστες ''φίλους μου''.Ευτυχώς δεν έχω γίνει θύμα των applications (Farmville etc) .
Stay away my friends

Στέλιος Νικ.Γαβαλάς

Θεατής στη "Καντίνα" των Τσιώλη,Καπλανίδη

Στη κινηματογραφική “Βαβυλωνία” του Δημ.Βυζάντιου, ο αστυνόμος (Ηλίας Λογοθέτης), παλεύει ανάμεσα στο caso pensato ( εκ προμελέτης ) και το caso accidente ( εξ αμελείας) ,να εφαρμόσει το νόμο και να βάλει τάξη ανάμεσα στο συνονθύλευμα απ΄ όλες τις ράτσες των Ελλήνων, στη ταπεινή λοκάντα στ' Ανάπλι (Ναύπλιο) της εποχής του Καποδίστρια, χαρτογραφώντας το ελληνικό αλλαλούμ των αρχών του 19ου αι.
Στη “Καντίνα”ο Σταύρος Τσιώλης (σενάριο) και ο Σταύρος Καπλανίδης (σκηνοθεσία) στήνουν το Φίλλιπο το καντινιέρη (Αλέξανδρος Λογοθέτης) play maker στο παρουσιαζόμενο ελληνικό σουρεάλ του 21ου αι.
Σαν να μην άλλαξαν πολλά από την εποχή του νεοσύστατου Ελλ.Κράτους, το ίδιο αλλαλούμ σκιαγραφείται από τους χαρακτήρες που παρελαύνουν, στην πάνω σε καταπατημένη δημόσια έκταση, στημένη καντίνα, που τη φωτίζει το κλεμμένο από τη ΔΕΗ ρεύμα, από το παρακείμενο στύλο.
Εικόνα γνώριμη όσο και χαρακτηριστική η ''Καντίνα” του ελληνικού κίτσ ,της μικροκομπίνας ,της βασιλεύουσας λαμογιάς ,της κουτοπονηριάς.
Δεν λείπει το συναίσθημα, αρκετές ευαίσθητες στιγμές θα εξελιχθούν, ενώ το γέλιο φτάνει ως προϊόν έξυπνου λαϊκού χιούμορ, όσο και αυτοσαρκασμού.
Χωρίς περιττά φτιασιδώματα ,έντονο promotion ( που ωστόσο γίνεται ορατή η απουσία του), η “Καντίνα “ πολύ απλά μπορεί και να διασκεδάσει και να προβληματίσει το θεατή, που δεν θα χαλάσει άσκοπα τα 90 περίπου λεπτά της διάρκειάς της.
Θα προβάλλεται έως 9 Σεπ στο Αττικόν και μετά θα γυρίσει το Λεκανοπέδιο της Αττικής.
Ελπίζω η διανομή να φροντίσει να προβληθεί και στην επαρχία.

Υ.Σ - Αλέξανδρε ! Πολύ μαρσάρισμα στους ...Καλαματιανούς, μα πολύ μαρσάρισμα !

Με αφορμή τo "Γάλα" του Β. Κατσικονούρη από το Θίασο της Βαγενά

Ο Βασ.Κατσικονούρης περιγράφει στο έργο του την οδύσσεια και τα μαράζια του σύγχρονου καταφρονεμένου του οικονομικού μετανάστη του 21ου αι.

Το έργο μέσα από τις εξαιρετικές ερμηνείες του θιάσου και της σκηνοθεσίας της Α. Βαγενά, βαράει αλλεπάλληλες γροθιές στο στομάχι του συντηριτικού και φοβισμένου στις αλλαγές, Έλληνα μικροαστού.

Με έκανε ν΄ αναρωτηθώ βέβαια,πότε το δικό μου στομάχι μου έσφιξε περισσότερο.

Σπαράσσοντας η μάνα για το άρρωστο παιδί της; ή

Με το γεμάτο ανασφάλεια και φόβο βλέμμα του ξεριζωμένου λαθρομετανάστη από την Οσετία που του έκαψαν τα πάντα; ή

Με τη μωλωπισμένη από το ξύλο πουτάνα στο Korgan της Σιβηρίας να προσφέρει τραυλίζοντας τη βίζιτα;

Με τα ισόκαιρα της κόρης μου 16χρονα τότε κοριτσάκια αχθοφόρους που εκλιπαρούσαν σπαρακτικά να κουβαλήσουν τις αποσκευές μας στο Κονταρί (σύνορα Νεπάλ-Θιβέτ); ή

Με τα ζητιανάκια του Καΐρου ή της Καλκούτας ; ή

Με τους άστεγους, ξεχασμένους από το θεό, στο ψόφο του βοριά, στα Παριζιάνικα κεντρικά guartier; ή

Με τους πρεζάκηδες της Σολωμού ή της Ομόνοιας στην Αθήνα;

Σε ένα κόσμο που πίσω από επίπλαστες καταναλωτικές ευημερίες, παράγει ακατάπαυτα πόνο.

Πόνο που αν δεν τρομάξεις και κλείσεις τα μάτια σου ή κλειδώσεις τη ψυχή σου, μπορείς να ελπίζεις πως οι δικές σου εικόνες είναι πιο αληθινές και πληρέστερες.

Να σ΄ οδηγούν να αγωνίζεσαι στο πλευρό της ουσίας των πραγμάτων, ν' απορρίπτεις τα ''προϊόντα'' που σου πιπιλίζουν το νου να καταναλώσεις και να γυρεύεις ... τα αγαθά στη ζωή .

Κυνηγήστε τη παράσταση μόλις που προλαβαίνετε. Αξίζει!!!

Υ.Γ

Η Αννα Βαγενά στο πρόλογό της μας ευχαρίστησε που επιλέξαμε αυτή, το θίασο της και το καλό θέατρο που χωρίς τηλεοπτικούς αστέρες παλεύει να προβληματίσει .

Η κόρη μου η Εμμανουέλα μου υπενθύμισε πως οι περί εαυτών κρίσεις περισσεύουν, είναι προτιμότερο να αφήνονται στο θεατή,ο οποίος θα απορρίψει τα σκουπίδια και θα ξεχωρίσει τα διαμάντια. Ας τον αφήσουνε ήσυχο να διαλέξει. Όλοι

Το Φοινικόδασος του Πρέβελη δεν κάηκε τυχαία .

Το Φοινικόδασος του Πρέβελη δεν κάηκε τυχαία .
Επιτρέπεται προστατευόμενη περιοχή ιδιαίτερου φυσικού κάλους :
Να μην επιτηρείται σοβαρά ;;;
Να κατασκηνώνουν χωρίς όρια και προφυλάξεις ;;;
Να κάνουν barbecue ;;;
Να έχει πήξει στις ξαπλώστρες, στις καντίνες, τα μπαράκια ;;;
Και τέλος το έγκλημα να φυτεύεται πευκόδασος στα βόρεια του Φοινικοδάσους ώστε στη πρώτη σπίθα να γίνει παρανάλωμα του πυρός και τα καρβουνιασμένα, ερυθροπυρωμένα κουκουνάρια να εκτοξεύονται στους Φοίνικες.
Το super ντούπερ σύστημα οπτικής επιτήρησης των 2 εκατ ευρώ σε τι οφέλησε;;;
Ποιός θα αποζημιώσει για τη ζημία ;;;
Ποιός θα μας απαλλάξει από τους ηλιθίους, τους υποτίθεται καθ' ύλην αρμόδιους ;;;
Ο κύριος εισαγγελέας τι γνώμη έχει για όλα αυτά ;;;

Στέλιος Νικ.Γαβαλάς
Steliosnikgavalas.blogspot.com

Photo: www.goodnet.gr

Συνάντηση Αποφοίτων Λυκείων του Ρεθύμνου το 1984

Καλλικράτης: Η τελευταία μας ευκαιρία !

Πράγματι κανείς  με κριτήριο που φτάνει το μάτι του ,το Αμάρι είναι μεγάλο ,ο Αη Βασίλης μεγαλύτερος και πλουσιότερος ,ο Μυλοπόταμος τεράστιος και λεβέντης ,όσο για το Ρέθυμνο το κέντρο του κόσμου.

Αυτή είναι η δυστυχώς η κρατούσα αντίληψη που μας καλλιεργήθηκε και ισχύει μέχρι τα σήμερα δηλαδή η ματιά του τόπου μας με το δικό μας βλέμμα  μέχρι εκεί που φτάνει γιατί , πιό  πέρα είναι για τα μάτια μας μακριά, πολλές φορές πολύ μακριά..

Κάποιοι από εμάς πιστεύουν ότι είναι υπόθεση να πας και να έρθεις στα Χανιά ,όσο για το Ηράκλειο μέγα γεγονός , ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΑΠΟΣΤΑΣΗ .

Μην ξεχνάμε πως υπάρχουν και κάποιοι ,όχι λίγοι, που δεν έχουν ποτέ φύγει από το νομό μας! Ναι αλήθεια είναι υπάρχουν!

Οι παραπάνω είναι οι καλύτεροι ακροατές των απόψεων διαφόρων  που διατυπώνονται τελευταία για τη πιθανή χωροταξία του «Καλλικράτη» απόψεις που φτάνουν μέχρι εκεί που … φτάνει το μάτι τους.

Δεν διδαχτήκαμε τίποτα από τη ‘’μερισματοποίηση’’ των κομματικών φιλοδοξιών ορισμένων που έφτιαξαν το ‘’Καποδίστρια ‘’ στο νομό στα μέτρα και τις διαστάσεις των προσωπικών φιλοδοξιών εαυτών και της παρέας τους  να κυβερνήσουν με δόξα και τιμή.

 Τι κι αν είχε το γουβέρνο τους  μικρότερο μέγεθος  πολλές φορές  από ένα βιώσιμο αγροτικό κλήρο στην Ευρώπη και κατοίκους λιγότερους από ένα αστικό οικοδομικό τετράγωνο. Αυτοί ήτανε Δήμαρχοι , Αντιδήμαρχοι, Πρόεδροι Δ.Σ, Πάρεδροι, Σύμβουλοι και με ευθυτενή κορμοστασιά παρέλαυναν στο ‘’φέουδο’’.

Τα αποτελέσματα  γνωστά :12 στη πλειοψηφία τους υπανάπτυκτοι , καταχρεωμένοι Ρεθυμνιώτικοι δήμοι  με τους κατοίκους τους με μόνιμα παράπονα, με το περιβάλλον κατακρεουργημένο, με σκουπίδια παντού  , την άναρχη δόμηση ,με τις  λακκούβες και τα νεροπάρματα να βασιλεύουν στους δρόμους .

Ναι υπήρχαν και φωτεινές εξαιρέσεις αυτοδιοικητικών με πυγμή, αναπτυξιακό πνεύμα και έργο, μα ή σκόνταφταν στη τοπική μιζέρια ή τη ταμειακή ανέχεια των ΟΤΑ τους.   

Αν κανείς ανέβει στο Βρύσινα ή καλύτερα στο Κέδρος ή το Ψηλορείτη όχι για να πάρουν τα μυαλά του αέρα αλλά για να διευρυνθεί η ματιά του, θα δει πως τούτος ο τόπος το Ρέθυμνο ΕΙΝΑΙ ΕΝΙΑΙΟΣ και δεν μπορεί να διοικείται , αναπτύσεται ΧΏΡΙΑ.

Αν η προτεινόμενη από εμένα πεζοπορία σας κάνει να μειδιάτε ανοίξτε το χάρτη της Ευρώπης και μη φοβάστε δε θα χαθείτε ,απλά το Ρέθυμνο δεν το έχει ο χάρτης .Ετσι απλά γιατί είναι μικρό, ίσα που ξεχωρίζει η Κρήτη . Και στην Ευρώπη τη μεγάλη μας οικογένεια, από την οποία προσδοκούμε την ανάπτυξή μας ,την Κρήτη ξέρουν ως ενιαία περιφέρεια και προορισμό.

Θα σας το βεβαιώσουν οι πάντες απασχολούμενοι στο τουρισμό στη περιοχή μας.   

Μικρότερος  σε έκταση ο νομός μας  από τη μικρότερη σε έκταση περιοχή της Σιένα (Provincia di Siena) στη Τοσκάνη στην Ιταλία. Ο πληθυσμός μας ,λιγότερος από 80.000 ένας δηλαδή μεσαίος αστικός ελληνικός δήμος .       

Δεν μπορεί, αν θέλουμε να έχουμε τύχη στην ανάπτυξη της νέας ενιαίας περιφέρειας Κρήτης, παρά να γίνουμε ΡΕΘΥΜΝΟ ΕΝΑΣ ΔΗΜΟΣ.

Με κεντρικό συνολικό αναπτυξιακό σχεδιασμό ,με γνώμονα τη συλλογική συνολική αντίληψη του τόπου μας .

Με μια ισχυρή τεχνική υπηρεσία που θα έχει το επιστημονικό δυναμικό και το υπόβαθρο να σχεδιάζει εκπονεί μελέτες ώριμες για χρηματοδότηση από το ΕΣΠΑ ,να υλοποιεί δράσεις ολοκληρωμένες να ρυθμίζει τις ανάγκες της καθημερινότητας ,να διαχειρίζεται αξιολογικά, εργονομικά και ουσιαστικά το συνολικό μηχανολογικό εξοπλισμό του νομού αλλά και το έμψυχο αυτοδιοικητικό προσωπικό.

Με μια οικονομική υπηρεσία που θα στήνει αληθινούς και εφικτούς αναπτυξιακούς προυπολογισμούς θα εισπράτει και διαχειρίζεται τους συνολικούς πόρους του νομού και θα τους κατανέμει με γνώμονα την ισόρροπη ανάπτυξη ,τις αναπτυξιακές ευκαιρίες ,τη καινοτομία, τη προοπτική κέρδους για τις επιμέρους περιοχές αλλά και το Ρέθυμνο γενικότερα.

Το 4^ο Κοιν.Πλαίσιο εκτός από το τελευταίο χαρτί προόδου  για την Περιφέρεια ,βάζει στόχους ανάπτυξης και προυποθέτει  απαιτήσεις για  σοβαρούς φορείς υλοποίησης, όχι για ερασιτέχνες ή επαίτες.

Ο ‘’Καλλικράτης ‘’είναι η ευκαιρία μας για υλοποίηση ΑΛΗΘΙΝΩΝ ΣΥΝΘΗΚΩΝ ΑΓΡΟΤΟΤΟΥΡΙΣΜΟΥ ,ΘΕΜΑΤΙΚΟΥ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ συγκράτηση ή και επαναφορά κατοίκων στα χωριά οι οποίοι δεν θα ‘’μασσάνε’’ την επιδότηση αράζοντας στα καφενεία μα θα καλλιεργούν, βοσκούν με οικολογικά χαρακτηριστικά και όρους αγοράς , καθώς και να φιλοξενούν παραθεριστές σε μικρά παραδοσιακά καταλύματα κοινωνώντας τα ήθη μας και διαδίδοντας το πολιτισμό μας που βάναυσα έχει πληγεί από διάφορους ‘’χαιδεμένους κατσούνομαγκες ‘’ τελευταία.

Αλήθεια πώς μπορείτε ορισμένοι να υποτιμάτε τη νοημοσύνη του κόσμου και να σκαλίζετε φοβίες του τύπου ΄  « … και να θέτε για ένα χαρτί να πηγαίνετε από τη Λοχριά  ή τα Ανώγεια ή τις Σίσσες στο Ρέθυμνο να το πάρετε …» και άλλα τέτοια  όμορφα,προσπαθώντας να μας πείσετε ότι στον 21^ο αιώνα βρισκόμαστε ακόμα στη Μινωική Εποχή.

Βλακεία ;;;  δεν το πιστεύω . Πονηριά ;;; μπόλικη !!!

Είναι η διαφορά της ματιάς μας  από το  βλέπεις συμπολίτες σε ένα σύγχρονο κόσμο μέσα στην Ευρώπη, και όχι υπηκόους ,κομματικούς πελάτες ,ψηφοφόρους.

‘Οσο για τους καλούς φίλους ενεργούς συμπολίτες που σκέπτονται κατά πόσον το εγχείρημα του ενός δήμου θα περάσει από την γνώριμη ελληνική ανοργανωσιά και θα αποτύχει είναι στο χέρι μας όλοι μαζί να στηρίξουμε τη προσπάθεια, επενδύοντας στα σίγουρα μακροπρόθεσμα ωφελήματα της στο μέλλον, γιατί θα διεκδικούμε ενωμένοι και όχι διηρημένοι, γνωρίζοντας ότι το Ρεθυμνιώτικο ‘’σήμερα’’ δεν μπορεί να γίνει χειρότερο .

 Ο ‘’Καλλικράτης ‘’ απαιτεί συνολική ,ανατρεπτική ,προοδευτική ματιά ν’ απαρνηθούμε το συντηρητισμό και τις φοβίες μας ,να σταματήσουμε να θεωρούμε εαυτούς παντέρημους .

Κι αν ακόμα ο φόβος μας κυριεύει ,τα παιδιά μας καθόλου.

Ας τους επιτρέψουμε να ζήσουν σε ένα καλύτερο, ζωντανότερο, μεγαλύτερο συνολικό Ρέθυμνο, τόπο και υποδομή, να προοδεύσουν χωρίς διαιρέσεις.

‘Oσο για κάποιους σαν και μένα δεν τρέχουμε στην Ευρώπη αλλά θα προσπαθούμε και θα αγωνιζόμαστε ασταμάτητα ‘’να φύγουν οι Τούρκοι από το τόπο μας ‘’ και να γίνουμε Ευρώπη.

Ρέθυμνο 6 Απριλίου 2010

Χριστός Ανέστη

Στέλιος Νικ.Γαβαλάς

SteliosNikGavalas.Blogspot.com
facebook.com/Stelios.Nik.Gavalas

Κακή οδηγική συμπεριφορά και οδικό δίκτυο οδηγούν σε τροχαία

Συνέντευξη στο Ραδιοφωνικό σταθμό TEAM Fm στις 16/3/2010 

Δημοσίευση στην Κρητ.Επιθεώρηση στις 17/3/2010 σελ 9
           
Ακούστε live 

Υπ΄αριθμόν ένα αιτία θανάτου αυτή τη στιγμή στη χώρα, είναι τα τροχαία ατυχήματα. Στη χώρα μας χάνεται κάθε χρόνο μια μικρή κωμόπολη, θα μπορούσαμε να έχουμε πολεμική σύρραξη και να έχουμε λιγότερα θύματα. Παρόλα αυτά ελάχιστα γίνονται στην κατεύθυνση μείωσης των τροχαίων ατυχημάτων.

Υπερβολές; Καθόλου. Δυστυχώς πραγματικότητα. Και στην Κρήτη ακόμη πιο τραγική αφού είμαστε στις πρώτες θέσεις σε πανελλαδικό επίπεδο στα τροχαία ατυχήματα.

Με αφορμή το δυστυχώς πάντα επίκαιρο θέμα, μιλήσαμε με τον κ. Στέλιο Γαβαλά, μέλος του Συλλόγου Μοτοσικλετιστών Ρεθύμνου, για την οδική ασφάλεια. Ο ίδιος μάλιστα έχει ταξιδέψει με μοτοσικλέτα σχεδόν σε όλο τον κόσμο και έχει μέτρο σύγκρισης τόσο για την κατάσταση οδικών δικτύων όσο και στην οδηγική συμπεριφορά.

«Το ζήτημα των τροχαίων ειδικά στην περιοχή μας είναι θέμα συμπεριφοράς. Δεν παρκάρουμε τον εγωισμό μας όταν ξεπαρκάρουμε το αυτοκίνητο ή το δίκυκλό μας. Ανεβαίνουμε στο όχημα και τότε οι περισσότεροι αισθάνονται κυρίαρχοι, ότι μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν, όπως θέλουν, αδιαφορώντας ότι μοιράζονται το οδικό δίκτυο με χιλιάδες άλλους συμπολίτες τους και κείνη τη στιγμή η έλλειψη της προσοχής, των αισθήσεων από την οδήγηση είναι ό,τι χειρότερο. Μπορεί να στοιχίσει ζωές, σοβαρούς τραυματισμούς», λέει χαρακτηριστικά ο κ. Γαβαλάς περιγράφοντας τη γνωστή δυστυχώς νοοτροπία μας.

Είναι όμως μόνο θέμα νοοτροπίας ή και κακού οδικού δικτύου;
«Αν δει κανείς τη δουλειά που έχει γίνει στις γειτονικές  χώρες – μέλη της ευρωπαϊκής ένωσης στο θέμα του οδικού δικτύου βάσει της ευρωπαϊκής οδηγίας, πραγματικά είναι αστείο και φαιδρό  αυτό που κάνουμε εμείς ως κράτος, φορείς αλλά και ως πολίτες», σημειώνει.
Τονίζει όμως παράλληλα πως όταν υπάρχει γνώση της κατάστασης του οδικού δικτύου, δεν υπάρχουν επικίνδυνοι δρόμοι, αλλά επικίνδυνοι άνθρωποι. «Γνωρίζουμε το οδικό μας δίκτυο, γνωρίζουμε τα χάλια του που είναι παράμετρος για τα οδικά ατυχήματα, δεν αποτελεί όμως δικαιολογία όταν στις Σίσσες πηγαίνει καθένας με το αυτοκίνητό του με 120 χλμ και προσπαθεί σε βρεγμένο δρόμο να στρίψει και βγαίνει απέναντι. Αφού ξέρει τι δρόμος είναι αυτός».

Παράλληλα, ο κ. Γαβαλάς υποστηρίζει ότι απολύτως καμία ενέργεια δεν έχει γίνει συντονισμένα όσον αφορά στην πρόληψη των τροχαίων ατυχημάτων. «Η μόνη προσπάθεια που έγινε και είχε και κάποια αποτελέσματα ήταν η προσπάθεια του 2003 όπου οι διωκτικές αρχές είχαν επικεντρωθεί στην παράβαση της εβδομάδας.

Κράνος, ζώνη, ταχύτητα, οτιδήποτε, υπήρχε σκληρή και αμείλικτη αστυνόμευση πάνω στη συγκεκριμένη παράβαση κάθε φορά. Αυτή η τακτική είχε φέρει αποτελέσματα και πράγματι το 2003 είχαμε μείωση των τροχαίων, είχε αποτέλεσμα η δράση αυτή, παρά το ότι περιορίστηκε και αυτή η προσπάθεια στην καταστολή και όχι σε μέτρα πρόληψης και ενημέρωσης».
Όσο για την κυκλοφοριακή αγωγή που πολύς λόγος γίνεται και από πράξεις σχεδόν τίποτα, «είναι το πιο σύντομο ανέκδοτο».

"Ανοησία να μη φοράνε οι οδηγοί ζώνη ή κράνος"

«Είναι αδιανόητο να κυκλοφορούμε με οποιοδήποτε δίκυκλο χωρίς να φοράμε το ενδεδειγμένο πιστοποιημένο κράνος ασφαλείας», λέει χαρακτηριστικά ο Στέλιος Γαβαλάς.
Χρησιμοποιεί ένα χαρακτηριστικό απλό παράδειγμα.
«Την ώρα που βαδίζουμε πηγαίνουμε περίπου με τρία χλμ την ώρα. Θα τολμούσε κανείς να συνεχίσει  βαδίζοντας και να τρακάρει το κεφάλι του στον τοίχο;
Με εκατονταπλάσιες ταχύτητες κινούμαστε στο οδικό δίκτυο. Είναι ανοησία λοιπόν να μη φοράει κανείς κράνος. Και ακριβώς στην πόλη χρειάζεται το κράνος επειδή υπάρχει η μεγαλύτερη συντριπτικά πιθανότητα να γίνει σύγκρουση. Ο ίδιος ο δικυκλιστής θα δεχθεί τις συνεπείς πάνω στο σώμα του. Αυτό πρέπει να το καταλάβουν όλοι και δεν υπάρχει καμία δικαιολογία πάνω σε αυτό».
Όσο για τους οδηγούς αυτοκινήτων επικεντρώνεται στη ζώνη, που πολλοί ανακαλύπτουν διάφορα τρικ για να μη την φοράνε χωρίς να αντιλαμβάνονται ότι θέτουν τη σωματική τους ακεραιότητα σε κίνδυνο.

«Βλέπουμε πολλούς, κατά τα άλλα υπεύθυνους ανθρώπους, να αγοράζουν τα κρικάκια που πουλάνε στα είδη με αξεσουάρ αυτοκινήτου και να τα τοποθετούν εκεί που κλείνει η ζώνη για να μη σφυράει και οδηγούν χωρίς να τη βάζουν ή δένουν τη ζώνη μόνη της με το κάθισμα και μπαίνουν στη συνέχεια στο αυτοκίνητο και οδηγούν. Την ώρα όμως που θα ανοίξει ο αερόσακος, που θα ανοίξει με ταχύτητες 300 χλμ την ώρα θα τον αποκεφαλίσει αν δεν είναι δεμένος. Δεν προστατεύει ο αερόσακος αν δεν είμαστε δεμένοι.
Είναι σαν να καθόμαστε μπροστά από ένα όπλο και να περιμένουμε να εκπυρσοκροτήσει. Και δεν αφήνουμε ποτέ τα παιδιά χωρίς να φοράνε ζώνη ασφαλείας».
Για το άλλο μεγάλο θέμα, την ταχύτητα ο ίδιος υποστηρίζει ότι μπορεί «να τρέχεις με 30 και μπορεί να πηγαίνεις με 130 και να μην τρέχεις. Στην Εγνατία Οδό στα τμήματα που έχουν παραδώσει και είναι ευρωπαϊκά δίκτυα δεν τρέχεις όταν πηγαίνεις με 130 με ένα σύγχρονο συντηρημένο αυτοκίνητο. Και πολλές φορές με 30 χλμ αν περνάς την Εμμ. Παχλά μπορεί να είναι υπερβολική ταχύτητα.
Δεν μπορούμε να τρέχουμε με ένα διαλυμένο αυτοκίνητο κακοσυντηρημένο, που δεν έχει περάσει ΚΤΕΟ ποτέ. Τότε και τα 50 είναι υπερβολικά».
Τέλος, τα κινητά τηλέφωνα. «Οι πάντες μιλάνε στο τηλέφωνο και δεν είναι προσηλωμένοι στην οδήγηση. Έρευνες έχουν αποδείξει ότι υποεξαπλασιάζεται η ικανότητά μας στην οδήγηση όταν μιλάμε σε κινητό. Υπάρχουν και τα blue tooth», υπογραμμίζει.

ΒΟΑΚ

Ένα από τα επικινδυνότερα οδικά δίκτυα της χώρας είναι ο Βόρειος Οδικός Άξονας Κρήτης, σύμφωνα με τον κ. Γαβαλά. «Από όπου και αν τον πιάσεις είναι ένα από τα επικινδυνότερα οδικά δίκτυα στη χώρα. Έχει υψηλό δείκτη ατυχημάτων, είναι χάλια η σχεδίασή του, παλιά, με παράνομες διανοίξεις».
Σχολιάζοντας την επικείμενη ίδρυση της «ΚΡΗΤΗΣ Α.Ε.», σημειώνει πως οι ιθύνοντες έστω και αργά κατάλαβαν ότι πρέπει να φτιάξουν έναν ταχύτερο φορέα διαχείρισης του έργου. «Εύχομαι, ελπίζω να προλάβουμε να κάνουμε μελέτες για να ενταχθούν στο ΕΣΠΑ. Φοβάμαι όμως ότι θα περάσει το ΕΣΠΑ και ΒΟΑΚ δεν θα ’χουμε.
Στη σωστή κατεύθυνση πάντως θεωρώ ότι είναι η δημιουργία της εταιρείας που θα διαχειρίζεται τις μελέτες και την κατασκευή του δικτύου», τονίζει.
Κρατάμε για το τέλος το σχόλιό του για το οδικό δίκτυο του τόπου μας.
«Πολλοί δρόμοι της Ασίας, του λεγόμενου τρίτου κόσμου, είναι σε καλύτερη κατάσταση από το δικό μας δίκτυο. Μήπως ο τρίτος κόσμος είναι εδώ;»

ΧΑΡΑ ΒΗΛΑΡΑ

Κυνηγετικοί - Καρναβαλικοί Προβληματισμοί

21ο Κυνήγι Θησαυρού                            Κυριακή 31 Ιανουαρίου 2010 3.56μμ

Αυτή τη στιγμή οι προπορευμένες ομάδες είναι στο 12ο σημείο.
Η εξέλιξη του παιχνιδιού άγνωστη πόσο μάλλον ο ευρών το Θησαυρό.
Έξυπνα οι διοργανωτές Αργόσχολοι δίδουν διαφορετικούς γρίφους κόβοντας την όρεξη για ... “γαργάρες” στο τηλέφωνο.
Γνώριμο το τεραίν για παιχνίδι, γνώριμο στύλ, χαρακτηριστικό αυτών που το διοργανώνουν, ώριμα στημένο.
Ώριμα είπα;;;;;;;

Εμ βέβαια ,έχουν περάσει 21 χρόνια από το πρώτο αυτοσχέδιο κυνήγι του 1989,20 χρόνια από το 1ο κυνήγι του Team Fm φανταστείτε :
Τα παιδιά που γεννήθηκαν κείνο το Φλεβάρη του 89 είναι σήμερα 21 ετών ,3 χρόνια ήδη ενήλικες, 3οετείς στο πανεπιστήμιο ή έχουν γυρίσει από το στρατό, είναι σε δουλειές .

Εμείς ;;;;;;;;

Από τα 22,23,24 φτάσαμε 43,44,45 ,άλλοι-ες 50+ φούσκωσε η κοιλίτσα ,ο ποπός μας, γκριζάρισαν ή έπεσαν τα μαλλιά μας όμως εμείς εδώ με κινητό στο δρόμο, καβάλα στο μηχανάκι ή στο χώρο συνεύρεσης & σκέψης ή στο καθιερωμένο τσιμπούσι.

Κατ αρχήν καλό. ΟΧΙ καλό ΑΡΙΣΤΟ!!

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ξεφύγαμε από τη χειμωνιάτικη μούχλα του΄80 και πίσω, αναστήσαμε το καρναβάλι ζωντάνεψε η πόλη, διασώζεται και διαδίδεται η ιστορία της, όλη η Κρήτη έρχεται εδώ ,όλη η Ελλάδα το γνωρίζει.
Ζούμε και νιώθουμε αποκριές ,μεγαλώνουμε νιώθοντας γεμάτα, χαρούμενα τέτοιες μέρες νικώντας τη μιζέρια.

Όμως .......................................

Τι υποδομές έχουμε δημιουργήσει ώστε οι σημερινοί-ες 18ρηδες-ρες, 25άρηδες-ρες να συμμετέχουν στο παιχνίδι επί ίσοις όροις ;
Όχι σαν ακόλουθοι, εκτελεστές οδηγιών, παρακολουθούντες αλλά σαν ισότιμοι συνπαίκτες , συνδιοργανωτές .
Αν γυρίσουμε πίσω στη δεκαετία που πέρασε θα δούμε το παιχνίδι στα χέρια 5-6 το πολύ ομάδων με τις τρεις από αυτές να έχουν τη μερίδα του λέοντος .

Καλά θα μου πείτε οι αξιότεροι κερδίζουν και αναλαμβάνουν να στήσουν την επόμενη διοργάνωση που το πρόβλημα ;;;;

Οσμώνει και αφρουγκάζεται η εκάστοτε διοργάνωση ,έχοντας υπ όψιν τις ανάγκες, τα οράματα τις αξίες και τις κρατούσες αντιλήψεις των νεώτερων ;;;;;
Στήνεται το παιχνίδι ανταποκρινόμενο στο στύλ, στις συνήθειες ,στη μόδα του σήμερα ,εξυπηρετεί και μιλά τη γλώσσα των πιτσιρικάδων ;;;;
Έχουν στη ηγετική τους σύνθεση οι ομάδες νέους ανθρώπους με φρέσκιες ιδέες που μιλούν τη γλώσσα της εποχής ;;;;;

Η ιστορία έχει αποδείξει πως ακμαίοι και δυνατοί που επαναπαύθησαν στις δάφνες τους ,εγωιστικά ώς οι καλύτεροι, δεν συντηρήθηκαν αλλά χάθηκαν.
Τα είδη που εξελίσσονται και προσαρμόζονται διατηρούνται και κυριαρχούν.
Μπαίνουν μάλιστα στις διαδικασίες αυτές εν όσο είναι δυνατά και ακμαία οσμηζώμενα τις αλλαγές στο περιβάλλον τους ΕΝΚΑΙΡΩΣ .

Με τρομάζει όταν ακούω αυτοκριτική ή απολογισμούς από κάποιους αυτό το φοβερό “...Εμείς οι μεγάλες ομάδες ... “

Μεγάλους η μικρούς ,σημαντικούς ή ασήμαντους μας κρίνουν οι άλλοι και εν τέλει η ιστορία αν έχει χώρο για φλυαρία.

Εξαιρετική η ακριβή έκδοση που αποτυπώνει την καρναβαλική έως σήμερα ιστορία .

Αλλά τα απομνημονεύματα του κανείς τα γράφει σαν κρεμάσει τα σύνεργα της τέχνης του και όχι όσο την ασκεί.
Ελπίζω να σηματοδοτεί την επίγνωση της ανάγκης να γυρίσουμε σελίδα στο θεσμό και να τον εξελίξουμε.

Εδώ υπάρχει ακόμα δουλειά πολλή.

Ενας αμεταννόητος Ανιχνευτής και για την αντιγραφή

Στέλιος Νικ .Γαβαλάς
http://www.SteliosNikGavalas.blogspot.com
http://www.Facebook.com/Stelios.Nik.Gavalas