Στέλιος Νικ.Γαβαλάς Stelios Nik.Gavalas

Σαν μπορέσεις να σκεφτείς "έξω απ το κουτί" θα δεις συντηρητικούς αριστερούς, προοδευτικούς δεξιούς, στις αλλαγές φοβισμένους, στενόμυαλους, έρποντες καιροσκόπους. Θα δεις ανάγκες & ευκαιρίες.
Το αληθινά καινούργιο χωρεί λάθη, όμως θέλει φαντασία και κόπο.H εξέλιξη είναι δύσκολη γέννα,θέλει επιμονή, προσήλωση στο στόχο.
Τίποτα μαγικότερο της ηδονής, της σύνθεσης της δημιουργίας, της γλύκας, της μυρωδιάς του νέου. Την άνοιξη της ελπίδας .

19 Δεκ 2010

Η Ακαδημία των Vi Vi

Τι είναι η Ακαδημία των ViVi

( Συχνή ερώτηση όταν δίνω τη διεύθυνσή μου στο Ρέθυμνο )

Είναι η ονομασία της αρχής του επαρχιακού δρόμου Ρεθύμνου-Χρωμοναστηρίου στον οικισμό Αγία Πελαγία νότια των Μυσσιρίων στο Ανατολικό Ρέθυμνο.

Προσπαθώντας να προσεγγίσω την ιστορία ως μη ειδικός απλά αναφέρω:l


Ακαδημία των ViVi (Vie Vivere στα ιταλικά Τρόπος ζωής ) ή Ακαδημία των «Ζωντανών» είναι ένωση διανοουμένων ευγενών και αστών του Ρεθύμνου την περίοδο της Ενετοκρατίας        (13ος αι -17ος αι) .
Συγκεκριμένα την περίοδο της ακμής από τον 16ο αι έως το 1669, χρονιά άλωσης του  Χάνδακα, σημερινού Ηρακλείου, από τους Οθωμανούς.
Χαρακτηριστικά μέλη οι Κωνσταντίνος Τζάνες Μπουνιαλής αγιογράφος (από τους κορυφαίους της Κρητικής Σχολής ) , ο αδελφός του Μαρίνος Τζάνες Μπουνιαλής, ποιητής, συγγραφέας του «Κρητικού Πολέμου»  

Σχετικές Αναφορές :

«…Επίκεντρο της πνευματικής ζωής στην Κρήτη αποτέλεσαν οι «Ακαδημίες» που ίδρυσαν οι διανοούμενοι των τάξεων των αστών και των ευγενών. Τα μέλη των Ακαδημιών οργάνωναν συγκεντρώσεις, στις οποίες απαγγέλλονταν τα ποιήματά τους ή ανεβάζονταν θεατρικές παραστάσεις. Από τις πιο γνωστές ήταν η Ακαδημία των Vivi στο Ρέθυμνο, των Stravaganti στο Ηράκλειο και των Sterili στα Χανιά. Κύριο χαρακτηριστικό αυτής της ακμάζουσας περιόδου αποτέλεσε η ανάπτυξη του θεατρικού λόγου: τα περισσότερα έργα είναι δραματικά, με εξαιρέσεις τον Ερωτόκριτο του Βιτσέντζου Κορνάρου, που αποτελεί έμμετρη μυθιστορία και τη Βοσκοπούλα, που είναι ποιμενικό ειδύλλιο. Τα έργα αυτά ακολουθούσαν κυρίως τα ιταλικά πρότυπα, με αρκετή όμως ελευθερία στη διασκευή. Το θέατρο ήταν το λογοτεχνικό είδος που διέθετε τον μεγαλύτερο αριθμό έργων στην περίοδο της ακμής…»

Διαβάστε περισσότερα Wikipedia   «Κρητικό Θέατρο»

«…Η περίοδος της ακμής της Κρητικής λογοτεχνίας τοποθετείται στα τέλη του 16ου αι. μέχρι την κατάκτηση της Κρήτης από τους Οθωμανούς, το 1669. Η πλούσια λογοτεχνική παραγωγή σχετίζεται άμεσα με την κοινωνική, οικονομική και πνευματική άνθηση που σημειώθηκε στο νησί κατά τα τέλη του 16ου αι., όταν έπαψαν οι Οθωμανικές εισβολές και τα επαναστατικά κινήματα των κατοίκων. Παράλληλα, η σταδιακή παρακμή του φεουδαρχικού συστήματος και η οικονομική ανάπτυξη της αστικής τάξης διευκόλυναν την πνευματική εξέλιξη και την δημιουργία αξιόλογης πνευματικής κίνησης. Επίκεντρο της πνευματικής ζωής ήταν οι «Ακαδημίες» που ίδρυαν διανοούμενοι που προέρχονταν από τις τάξεις των αστών ή των ευγενών. Τα μέλη των Ακαδημιών οργάνωναν συγκεντρώσεις στις οποίες απαγγέλλονταν τα ποιήματά τους ή ανεβάζονταν θεατρικές παραστάσεις. Οι συγγραφείς, τα έργα των οποίων σώζονται, ήταν μέλη ανώτερων τάξεων, είχαν μεγάλη μόρφωση και παρακολουθούσαν τις λογοτεχνικές εξελίξεις της Ιταλίας…»

Διαβάστε περισσότερα  Wikipedia “Κρητική λογοτεχνία της Βενετοκρατίας”